Czytania na środę, 31 grudnia 2025
Siódmy Dzień oktawy Narodzenia Pańskiego
(1 J 2,18-21)
Dzieci, jest już ostatnia godzina, i tak, jak słyszeliście, Antychryst nadchodzi, bo oto teraz właśnie pojawiło się wielu antychrystów; stąd poznajemy, że już jest ostatnia godzina. Wyszli oni z nas, lecz nie byli z nas; bo gdyby byli naszego ducha, pozostaliby z nami; a to stało się po to, aby wyszło na jaw, że nie wszyscy są naszego ducha. Wy natomiast macie namaszczenie od Świętego i wszyscy jesteście napełnieni wiedzą. Ja wam nie pisałem, jakobyście nie znali prawdy, lecz że ją znacie i że żadna fałszywa nauka z prawdy nie pochodzi.
(Ps 96,1-2,11-12,13)
REFREN: Niebo i ziemia niechaj się radują
Śpiewajcie Panu pieśń nową,
śpiewaj Panu, ziemio cała.
Śpiewajcie Panu, sławcie Jego imię,
każdego dnia głoście Jego zbawienie.
Niech się radują niebiosa i ziemia weseli,
niech szumi morze i wszystko, co je napełnia.
Niech się cieszą pola i wszystko, co na nich rośnie,
niech wszystkie drzewa w lasach wykrzykują z radości.
Przed obliczem Pana, który już się zbliża,
który już się zbliża, by osądzić ziemię.
On będzie sądził świat sprawiedliwie,
a ludy według swej prawdy.
(J 1,14.12)
Słowo stało się ciałem i mieszkało między nami. Wszystkim, którzy Je przyjęli, dało moc, aby się stali dziećmi Bożymi.
(J 1,1-18)
Na początku było Słowo, a Słowo było u Boga, i Bogiem było Słowo. Ono było na początku u Boga. Wszystko przez Nie się stało, a bez Niego nic się nie stało, co się stało. W Nim było życie, a życie było światłością ludzi, a światłość w ciemności świeci i ciemność jej nie ogarnęła. Pojawił się człowiek posłany przez Boga, Jan mu było na imię. Przyszedł on na świadectwo, aby zaświadczyć o Światłości, by wszyscy uwierzyli przez niego. Nie był on światłością, lecz posłanym, aby zaświadczyć o Światłości. Była Światłość prawdziwa, która oświeca każdego człowieka, gdy na świat przychodzi. Na świecie było Słowo, a świat stał się przez Nie, lecz świat Go nie poznał. Przyszło do swojej własności, a swoi Go nie przyjęli. Wszystkim tym jednak, którzy Je przyjęli, dało moc, aby się stali dziećmi Bożymi,tym, którzy wierzą w imię Jego, którzy ani z krwi, ani z żądzy ciała, ani z woli męża, ale z Boga się narodzili. Słowo stało się ciałem i zamieszkało między nami. I oglądaliśmy Jego chwałę, chwałę, jaką Jednorodzony otrzymuje od Ojca, pełen łaski i prawdy. Jan daje o Nim świadectwo i głośno woła w słowach: „Ten był, o którym powiedziałem: Ten, który po mnie idzie, przewyższył mnie godnością, gdyż był wcześniej ode mnie”. Z Jego pełności wszyscyśmy otrzymali łaskę po łasce. Podczas gdy Prawo zostało nadane przez Mojżesza, łaska i prawda przyszły przez Jezusa Chrystusa. Boga nikt nigdy nie widział. Jednorodzony Bóg, który jest w łonie Ojca, o Nim pouczył.
Źródło: mateusz.pl
Rozważanie na środę, 31 grudnia 2025
W ostatni dzień roku kalendarzowego otrzymujemy ten przepiękny fragment Ewangelii według św. Jana. Słowo niezwykle głębokie, które daje nam sposobność spojrzenia z jego światłem na cały miniony rok. Bo w twoim życiu nie było ani ułamka sekundy, w którym Bóg byłby nieobecny. Wszystko, co wydarzyło się w twoim życiu, sytuacje miłe, przyjemne, ale też każdy, nawet bardzo poważny trud, wszystko stało się z Nim. On był zawsze przy tobie, bo „bez Niego nic się nie stało, z tego, co się stało”. On rozświetlał każdą twoją ciemność, każdy mrok, smutek, zniechęcenie, znużenie. On jest „światłością, która w ciemności świeci, a ciemność jej nie ogarnęła”. Patrząc na ten cały rok, potrafisz to zobaczyć?
Na pewno pojawili się w twoim życiu ludzie, którzy świadczyli tobie o tej światłości, mieli ją w sobie. Warto dzisiaj za nich podziękować.
Na pewno nie raz, porwany atrakcjami świata, nie zauważyłeś obecności Boga, nie usłyszałeś Słowa, tej cudownej opowieści o miłości Boga do człowieka, do ciebie. Ale za każdym razem kiedy przyjąłeś Go, wtuliłeś się w Niego, szczerze zawołałeś o pomoc, On dał ci moc, abyś doświadczył, że jesteś ukochanym dzieckiem Boga. Warto dzisiaj za pierwsze przeprosić, a za drugie pobudzić serce do wdzięczności.
Ten Bóg zakochany w człowieku stal się ciałem, wcielił się w twoje życie, zamieszkał u ciebie, w twoich słabościach, nędzach, poranieniach, w twojej kruchości, bezradności. On tam ma mieszkanie, tam się narodził. To jest Jego chwała. To jest Jego prawda.
Zobacz też ile łask, ile darów otrzymałeś od Niego. Jemu nie wystarczy być z tobą, mieszkać w tobie. On nieustannie obdarowuje, hojnie, daje wręcz w nadmiarze „łaskę po łasce”. Zobacz ile otrzymałeś, ile masz, ile ci z tego wszystkiego zostało. Co przyjąłeś, a co być może odrzuciłeś.
A wszystko po to, abyś w tym nowym roku, tak jak Syn był w łonie Ojca, na Jego łonie, zasłuchany w miłosne bicie Jego serca.
o. Maciej Sierzputowski CSSp
Źródło: mateusz.pl