Czytania na wtorek, 30 grudnia 2025

Szósty Dzień oktawy Narodzenia Pańskiego

(1 J 2,12-17)

Piszę do was, dzieci, że dostępujecie odpuszczenia grzechów ze względu na Jego imię. Piszę do was, ojcowie, że poznaliście Tego, który jest od początku. Piszę do was, młodzi, że zwyciężyliście Złego. Napisałem do was, dzieci, że znacie Ojca, napisałem do was, ojcowie, że poznaliście Tego, który jest od początku, napisałem do was, młodzi, że jesteście mocni i że nauka Boża trwa w was, i zwyciężyliście Złego. Nie miłujcie świata ani tego, co jest na świecie! Jeśli kto miłuje świat, nie ma w nim miłości Ojca. Wszystko bowiem, co jest na świecie, a więc: pożądliwość ciała, pożądliwość oczu i pycha tego życia nie pochodzi od Ojca, lecz od świata. Świat zaś przemija, a z nim jego pożądliwość; kto zaś wypełnia wolę Bożą, ten trwa na wieki.

(Ps 96,7-10)

REFREN: Niebo i ziemia niechaj się radują

Oddajcie Panu, rodziny narodów,
oddajcie Panu chwałę i uznajcie Jego potęgę,
oddajcie Panu chwałę należną Jego imieniu.

Przynieście dary i wejdźcie na Jego dziedzińce,
uwielbiajcie Pana w świętym przybytku,
zadrżyj, ziemio cała, przed Jego obliczem.

Głoście wśród ludów, że Pan jest królem,
On utwierdził świat tak, że się nie zachwieje,
będzie sprawiedliwie sądził wszystkie ludy.

Aklamacja

Zajaśniał nam dzień święty, pójdźcie narody, oddajcie pokłon Panu, bo wielka światłość zstąpiła dzisiaj na ziemię

(Łk 2,36-40)

Gdy Rodzice przynieśli Dzieciątko Jezus do świątyni, była tam prorokini Anna, córka Fanuela z pokolenia Asera, bardzo podeszła w latach. Od swego panieństwa siedem lat żyła z mężem i pozostała wdową. Liczyła już osiemdziesiąty czwarty rok życia. Nie rozstawała się ze świątynią, służąc Bogu w postach i modlitwach dniem i nocą. Przyszedłszy w tej właśnie chwili, sławiła Boga i mówiła o Nim wszystkim, którzy oczekiwali wyzwolenia Jerozolimy. A gdy wypełnili wszystko według Prawa Pańskiego, wrócili do Galilei, do swego miasta - Nazaret. Dziecię zaś rosło i nabierało mocy, napełniając się mądrością, a łaska Boża spoczywała na Nim.

Źródło: mateusz.pl

Rozważanie na wtorek, 30 grudnia 2025

Świątynia Izraela integrowała życie całego Izraela. Obecność Maryi i św. Józefa wraz z niedawno urodzonym Jezusem wpisuje się w ich posłuszeństwo Prawu i wierność Przymierzu. Sama konieczność złożenia ofiary dla oczyszczenia matki, która urodziła syna staje się okazją do objawienia Mesjasza tym, którzy całym sercem Go oczekiwali. Duch Święty sprawił, że formalna obecność Świętej Rodziny w świątyni podjęta dla wypełnienia zobowiązań wynikających z Prawa staje się okazją do ważnych spotkań.
Święty Łukasz, od pierwszych stron swej opowieści, stara się zachować równowagę pomiędzy obecnością mężczyzn i kobiet na scenie Ewangelii. Anna przychodzi na spotkanie Chrystusa, bo jako prorokini działa pod wpływem tego samego Ducha, który takie spotkanie obiecał Symeonowi. Anna staje się pierwszym głosicielem Dobrej Nowiny o Jezusie, szerokiemu gronu osób tęskniących za wolnością. Sama postać prorokini może być odczytana jako alegoria Izraela. Podeszła w latach kobieta, będąca wdową, to obraz Narodu-Oblubienicy, który czeka na swego Oblubieńca. Bez Niego pozostaje sam, w Nim odkrywa źródło nowej płodności, nadziei i entuzjazmu.
Zakończenie dzisiejszej Ewangelii wpisuje się dyskretnie w serię oksymoronów zawartych w kolędzie „Bóg się rodzi”. Syn Boży, odwieczna Mądrość, współistotny Ojcu, dorasta jako chłopiec, nabiera sił i napełnia się mądrością. Zgoda Syna Bożego na takie uniżenie przyjęte dla nas ludzi i dla naszego zbawienia jest dowodem Jego wielkiej miłości do każdego z nas. Z drugiej strony jest to też znak, że Bóg zgadza się na to, że nasze dorastanie do poznania Prawdy, dojrzewanie w wierze i zdobywanie świętości, będzie procesem rozłożonym na lata. Naszym towarzyszem w tej drodze, wsparciem i źródłem siły, Ojciec czyni swoje Słowo, które stało się Ciałem.
ks. Adam Łuźniak

Źródło: mateusz.pl