Czytania na wtorek, 29 kwietnia 2025

Święto św. Katarzyny ze Sieny, dziewicy i doktora Kościoła, patronki Europy

(1 J 1, 5-2, 2)

Najmilsi: Nowina, którą usłyszeliśmy od Niego i którą wam głosimy, jest taka: Bógjest światłością, a nie ma w Nim żadnej ciemności. Jeżeli mówimy, że mamy z Nimwspółuczestnictwo, a chodzimy w ciemności, kłamiemy i nie postępujemy zgodnie zprawdą. Jeżeli zaś chodzimy w światłości, tak jak On sam trwa w światłości, wtedymamy jedni z drugimi współuczestnictwo, a krew Jezusa, Syna Jego, oczyszcza nas zwszelkiego grzechu. Jeśli mówimy, że nie mamy grzechu, to samych siebie oszukujemy inie ma w nas prawdy. Jeżeli wyznajemy nasze grzechy, Bóg jako wierny i sprawiedliwyodpuści je nam i oczyści nas z wszelkiej nieprawości. Jeśli mówimy, że niezgrzeszyliśmy, czynimy Go kłamcą i nie ma w nas Jego nauki. Dzieci moje, piszę wamto dlatego, żebyście nie grzeszyli. Jeśliby nawet ktoś zgrzeszył, mamy Rzecznikawobec Ojca, Jezusa Chrystusa sprawiedliwego. On bowiem jest ofiarą przebłagalną zanasze grzechy i nie tylko za nasze, lecz również za grzechy całego świata.

(Ps 103, 1-2. 3-4. 8-9. 13-14. 17-18)

REFREN: Chwal i błogosław, duszo moja, Pana

Błogosław, duszo moja, Pana,
i wszystko, co jest we mnie, święte imię Jego.
Błogosław, duszo moja, Pana,
i nie zapominaj o wszystkich Jego dobrodziejstwach.

On odpuszcza wszystkie twoje winy
i leczy wszystkie choroby,
On twoje życie ratuje od zguby,
obdarza cię łaską i zmiłowaniem.

Miłosierny jest Pan i łaskawy,
nieskory do gniewu i bardzo cierpliwy.
Nie zapamiętuje się w sporze,
nie płonie gniewem na wieki.

Jak ojciec lituje się nad dziećmi,
tak Pan się lituje nad tymi, którzy się Go boją.
Wie On, z czegośmy powstali,
pamięta, że jesteśmy prochem.

Łaska zaś Boga jest wieczna dla Jego wyznawców,
a Jego sprawiedliwość nad ich potomstwem,
nad wszystkimi, którzy strzegą Jego przymierza
i pamiętają, by spełniać Jego przykazania.

Aklamacja (Mt 11, 25)

Wysławiam Cię, Ojcze, Panie nieba i ziemi, że tajemnice królestwa objawiłeś prostaczkom

(Mt 11, 25-30)

W owym czasie Jezus przemówił tymi słowami: "Wysławiam Cię, Ojcze, Panie nieba iziemi, że zakryłeś te rzeczy przed mądrymi i roztropnymi, a objawiłeś jeprostaczkom. Tak, Ojcze, gdyż takie było Twoje upodobanie. Wszystko przekazał MiOjciec mój. Nikt też nie zna Syna, tylko Ojciec, ani Ojca nikt nie zna, tylko Syn, iten, komu Syn zechce objawić.Przyjdźcie do Mnie wszyscy, którzy utrudzeni i obciążeni jesteście, a Ja waspokrzepię. Weźcie moje jarzmo na siebie i uczcie się ode Mnie, bo jestem cichy ipokorny sercem, a znajdziecie ukojenie dla dusz waszych. Albowiem jarzmo moje jestsłodkie, a moje brzemię lekkie".

Źródło: mateusz.pl

Rozważanie na wtorek, 29 kwietnia 2025

Modlitwa uwielbienia, jaką dziś Jezus kieruje w stronę Ojca w niebie pozwala nam uchwycić sercem i umysłem odrobinę z tego, co łączy Ojca z Synem. Kontekst dzisiejszego czytania pokazuje wewnętrzny opór, czy nawet odrzucenie okazywane Jezusowi w ziemi Jego dzieciństwa, społeczności ludzi wśród których się urodził i po ludzku dojrzewał. Korozain, Betsaida, Kafarnaum – miasta, którym trudno było przyjąć, że ten niezwykły Cudotwórca pochodzący z ich terenu jest Synem Boga i objawia miłość Ojca (Mt 11, 21.23).
Pozostaje jednak zawsze grupa, której wiara wolna od przesądów i względu na ludzką opinię pozwala pójść krok dalej, doświadczyć szczególnej relacji z Ojcem. Grupę tę stanowią „nepioi”, prostaczkowie, ludzie utrzymujący wobec Boga postawę małych dzieci, charakteryzującą się pełnym i bezwarunkowym zaufaniem. Poziom relacji, jaką Ojciec pozwala im ze sobą zbudować jest nie do osiągnięcia dla „mądrych i roztropnych”. Ci bowiem ufają bardziej swojemu rozumowi i własnej roztropności niż samemu Ojcu.
Prostaczkowie otrzymują dar dziecięctwa Bożego. Ten dar jest owocem bezpośredniego poznania Ojca, które dokonuje się za pośrednictwem Syna. To Syn, dzięki swej szczególnej relacji z Ojcem w niebie jest w stanie wprowadzić w tę relację także innych, tych, którzy są gotowi zaufać Ojcu na wzór małych dzieci. Znać Ojca, mieć z Nim bezpośrednią relację to źródło najwyższego szczęścia, jak powie to Apostoł Filip: Panie pokaż nam Ojca a to nam wystarczy (J 14, 8).
Ten Syn, który jako jedyny może nas wprowadzić w bliskość Ojca jest jednocześnie Panem zmartwychwstałym, co sprawia, że żyje na wieki i prostaczków każdego pokolenia może uszczęśliwić dając im poznać Ojca. Jeśli pozwolimy się sprowokować dzisiejszej ewangelii to i w naszym życiu prostota w odniesieniu do Ojca w niebie zaowocuje pogłębioną relacją dziecka Bożego i wytchnieniem w utrudzeniu.
ks. Adam Łuźniak

Źródło: mateusz.pl