Czytania na wtorek, 16 grudnia 2025

Wtorek III tygodnia adwentu

(So 3, 1-2. 9-13)

Biada buntowniczemu i splugawionemu miastu, co stosuje ucisk! Nie słucha głosu i nie przyjmuje ostrzeżenia, nie ufa Panu i nie przybliża się do swego Boga. Wtedy przywrócę narodom wargi czyste, aby wszyscy wzywali imienia Pana i służyli Mu jednomyślnie. Z tamtej strony rzek Kusz wielbiciele moi – moi rozproszeni – dar Mi przyniosą. W dniu tym nie będziesz się wstydzić wszystkich twoich uczynków, przez które dopuściłaś się względem Mnie niewierności; usunę bowiem wtedy spośród ciebie pysznych samochwalców twoich, i nie będziesz się więcej wywyższać na świętej mej górze. I zostawię pośród ciebie lud pokorny i biedny, a szukać będą schronienia w imieniu Pana. Reszta Izraela nie będzie czynić nieprawości ani wypowiadać kłamstw. I nie znajdzie się w ich ustach zwodniczy język, gdy paść się będą i wylegiwać, a nie będzie nikogo, kto by ich przestraszył.

(Ps 34 (33), 2-3. 6-7. 17-18. 19 i 23)

REFREN: Biedak zawołał i Pan go wysłuchał

Będę błogosławił Pana po wieczne czasy,
Jego chwała będzie zawsze na moich ustach.
Dusza moja chlubi się Panem,
niech słyszą to pokorni i niech się weselą.

Spójrzcie na Niego, a rozpromienicie się radością,
oblicza wasze nie zapłoną wstydem.
Oto zawołał biedak i Pan go usłyszał,
i uwolnił od wszelkiego ucisku.

Pan zwraca swe oblicze przeciw zło czyniącym,
by pamięć o nich wymazać z ziemi.
Pan słyszy wołających o pomoc
i ratuje ich od wszelkiej udręki.

Pan jest blisko ludzi skruszonych w sercu,
ocala upadłych na duchu.
Pan odkupi dusze sług swoich,
nie zazna kary, kto się do Niego ucieka.

Aklamacja

Przyjdź, Panie, a nie zwlekaj, odpuść grzechy swojego ludu.

(Mt 21, 28-32)

Jezus powiedział do arcykapłanów i starszych ludu: "Co myślicie? Pewien człowiek miał dwóch synów. Zwrócił się do pierwszego i rzekł: „Dziecko, idź i pracuj dzisiaj w winnicy”. Ten odpowiedział: „Idę, panie!”, lecz nie poszedł. Zwrócił się do drugiego i to samo powiedział. Ten odparł: „Nie chcę”. Później jednak opamiętał się i poszedł. Który z tych dwóch spełnił wolę ojca?" Mówią Mu: "Ten drugi". Wtedy Jezus rzekł do nich: "Zaprawdę, powiadam wam: Celnicy i nierządnice wchodzą przed wami do królestwa niebieskiego. Przyszedł bowiem do was Jan drogą sprawiedliwości, a wy mu nie uwierzyliście. Uwierzyli mu zaś celnicy i nierządnice. Wy patrzyliście na to, ale nawet później nie opamiętaliście się, żeby mu uwierzyć".

Źródło: mateusz.pl

Rozważanie na wtorek, 16 grudnia 2025

Mijają wieki, a postawy dzieci z pokolenia na pokolenie ciągle takie same. Bywa szybki entuzjazm, który gaśnie pokonany przez nieokreślone „później”, bywa otwarty bunt lub niechęć do współpracy, które udaje się opanować i podporządkować rozumowi. Dwaj synowie, to dwie relacje, jakie ludzie współcześni Jezusowi utrzymywali wobec Bożego Prawa. Grzesznicy – odrzucający Prawo, żyjący w konflikcie z nim, ostatecznie jednak otwarci na przemianę serc. Uczeni w Piśmie, kapłani i starsi ludu – przekonani o swej sprawiedliwości, wypełniający, przynajmniej zewnętrznie szczegóły Prawa. Odkupienie, które przyniósł Jezus dotyka tych, którzy wcześniej, czy później, pojawią się w winnicy Ojca.
Aby dotrzeć do winnicy i rozpocząć w niej pracę trzeba najpierw przylgnąć do tego, czego pragnie Ojciec. Trzeba wejść w myślenie Syna, dla którego „pokarmem jest pełnić wolę Ojca” (por. J 4, 34), a to oznacza nawrócenie.
Dwaj synowie, a może to raczej dwie strony jednego ludzkiego serca, mojego serca. Adwentowe, czy noworoczne postanowienia większej duchowej dyscypliny, czasu na modlitwę, lekturę Słowa Bożego brzmią jak ewangeliczne „Dobrze, panie!”. Bywa, że z każdym mijającym tygodniem postanowienia stają się ofiarą naszej niemocy, odkładania na później i odchodzą do historii. I może druga postawa: „Nie chcę!” – reakcja na zbyt jednoznaczne wymogi Ewangelii, na które po dłuższej konfrontacji i zmaganiu w końcu znajduję w sobie zgodę i podejmuję wysiłek, by według nich żyć.
Ojciec kocha obu synów, dla każdego z nich ma miejsce w swoim domu. Każdemu daje czas i szansę poznania prawdy, każdemu pozwala znaleźć odpowiedni moment, by znaleźć drogę do winnicy.
ks. Adam Łuźniak

Źródło: mateusz.pl